ostateczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. ostatecznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} konieczność zrobienia czegoś w przymusowych warunkach; krańcowość, niepożądana skrajność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uciekanie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ostateczność — ż V, DCMs. ostatecznośćści, blm «ostatni, krańcowy stopień czegoś; krańcowość, skrajność, konieczność» Ostateczność zmusiła go do sprzedaży pamiątek. Pożyczanie pieniędzy to już ostateczność. ◊ Doprowadzić kogoś do ostateczności «doprowadzić… … Słownik języka polskiego
ostateczność — Doprowadzić kogoś do ostateczności zob. doprowadzić. Wpadać, przerzucać się z jednej ostateczności w drugą zob. drugi 2 … Słownik frazeologiczny
nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było … Słownik frazeologiczny
ekstrem — m IV, D. u, Ms. ekstremmie; lm M. y książk. «ostateczność, krańcowość» ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
krańcowość — ż V, DCMs. krańcowośćści, blm «skrajność, ostateczność» Wpadać z jednej krańcowości w drugą … Słownik języka polskiego
krańcowość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. krańcowośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} najbardziej ostra, skrajna postać czegoś (czyichś poglądów, zachowania, sądów itp.); odznaczanie się taką formą, bycie krańcowym (w zn. 2.); skrajność, ostateczność :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień